китептен үзүндү.

Куйручуктун өз аялын сынаганы.

-Упал, жакшылап ук! -деди ал аялын бүркүт карашы менен карап.- Эртеги ата-бабалар бөлөк эркек ачпаган, көкүрөгүн баспаган,жаңылып жазбаган, аруу-дене, таза жүрөк аялзатына ок аттатышчу экен!

Куйручук менен Упагүлдүн ортосунда кызыктай сөз башталды:

-Менин көзүмө чөп салган жок белең?

-Жок.

Алажипти аттадын беле?

-Жок.

-Анда Айчүрөктөй актэтек турбайсыңбы?

-Ооба.

Куйручук атын токунуп, каяккадыр аттанып кетти. Аш бышым убакыт өтпөй, ал Телкүрөңүн чаап келди. Аттан түшпөй , аялын чакырып, заңкылдап кыйкырды.

- О Упагүл! бол бачым,Тез! үйдөн чык!

Боз үйдүн эшигин серпип аялы чыга калды. Ал аялын шаштырып каруудан алып, улактай кылып эңип учкаштырып, атын чаап жөнөдү.

О ботом каякка? Деги тынччылыкбы?-Аялы эринин этегине жабышып, таңыркады.

-Көкүмбайга ок жаңылыптыр! Аттайсың!

- Койчу кайнагамды кантип аттайм!

-Аттабасаң, өлүп калбайбы?

-Уят эмеспи кайнагамды аттап. Башка аял деле аттаса болбойбу?

-Бу чөлкөмдө сенден өткөн таза аял жок! Аттай бер!

Эринин колтугуна колу жабышкан Упагүлдүн чый-пыйы чыгып коркуп баратты.Заманасы куурулду.Кызыл жүзү бозорду.

-Кокус, ок түшпөй койсочу?

- Эмине? Этегиңден жаңылдың беле?

- Баягы жылы, сен Кетмен-Төбөгө кеткенде, жылкычы уул жанымды койбой...

- Бир эле жолубу? Эчтекек болбойт!

-Былтыр сен Чүйдө жүргөндө, Койчуман кайним кучактап айламды кетирип......

- Эки эле жолубу? Эчтеке болбойт!

Куйручук далее чаап баратты. Упагүл колго түшкөн коёндой бүрүштү. Эл журтка жүзү кара болоорун ойлонду. Үнү дагы дирилдеди:

-Жазында сен, Кочкорго кеткенде да... Жаңылган элем......

Күйөөсү текиреңдеген Телкүрөдүн оозун тартты, Кылчайып аялына минтип айтты:

........