Бул китепке жазуучунун Курманжан датка жөнүндө "Ханышаны көз жашы" аттуу драмасы, "Күн кармаган бала" повести жана башка драмалары, аңгемелери кирди

китептен үзүндү

..................

Бала кадимки эле Күндү кармап алыптыр, тооба.

 Опей, баланын так гана маңдайынан Күн көрүндү! Энеси кудайдын кутту күнү “О, касиетиңден айланайын Күн!” – деп сыйынып, атына табынып жүргөн кадимки эле, оттогу жездей кызарган күн маңдайында турду. Көктөгү күн козголуп, бут алдынан жер көчөт. Карасаңар бутагына илинген алмадай болуп, күн мыны-мына как маңдайында турат ботом, чырактай көз уялткан нурун жиберип. О-уу! Шондой кызык болот деп ким ишенет, тооба! Карагыла,караңар баарыңар карагыла! Ушундай да болот экен,ээ! Күнду бала колтугуна кысып алыптыр, чоң-чоң табактай бар экен. Балдар бүт баары ызылдап баланын артынан ээрчип алыптыр. Көчө толо балдар Күндү көрүп таң калып калып, ооздорун аңырайта ачышат,карасаңар! Балдар баланын артынан калбай ээрчип алышыптыр, көздөрү уялып койбойт. Тигине, карагыла, балдар жаман көргөн митайым чоң кишилердин көздөрү күндөн уялганына шылынып түштү, ал эми тетиги баланын таякесин көрсөңөр жерге чөгөлөп кечирим сурап, буркурап ыйлап атыры, көз жашы көлдөй чууруп ыйлап атыры. Туптуура кылат бала, о, балли бала!.. Карагыл бала кундү кучагына кысып көчөдө баратыры, тим эле кучагына момундай кылып кысып алыптыр.. О, Күн.

О, Күн!

Бала сүйгөн алоо Күн!

“О,касиетиңен айланайын, Күн” – деп баланын энеси сыйынган Күн сенсиңби? Сенсиңби?!

............