китептен үзүндү.
Куйручуктун өз аялын сынаганы.
-Упал, жакшылап ук! -деди ал аялын бүркүт карашы менен карап.- Эртеги ата-бабалар бөлөк эркек ачпаган, көкүрөгүн баспаган,жаңылып жазбаган, аруу-дене, таза жүрөк аялзатына ок аттатышчу экен!
Куйручук менен Упагүлдүн ортосунда кызыктай сөз башталды:
-Менин көзүмө чөп салган жок белең?
-Жок.
Алажипти аттадын беле?
-Жок.
-Анда Айчүрөктөй актэтек турбайсыңбы?
-Ооба.
Куйручук атын токунуп, каяккадыр аттанып кетти. Аш бышым убакыт өтпөй, ал Телкүрөңүн чаап келди. Аттан түшпөй , аялын чакырып, заңкылдап кыйкырды.
- О Упагүл! бол бачым,Тез! үйдөн чык!