Китеп кыргыз элинин  дагы бир баатыр Эсенгул тууралуу санжыралуу баяндалат. Эл журтунун кам-камылгасын ойлоп, элдин мүдөөсүн орундаткан калыс эл башчысынын элине болгон ак кызматы тарыхта унутулбай айтылып келет.

китептен үзүндү...

Эшим баласыз жүрүп , үч аял алат. Бирок аялдары төрөбөйт. акыры илгери үмүт менен дагы Ыштыкчынын кызына калыңды арбын берип үйлөнөт. Бул аялга улуу аялдары каршылаш болуп күңүлөшөт.

Ушул күндөрдө жаш аялдын боюнда болуп, ай күнүнө толуп турган кезде, улуу аялдары "жур сары журт болуп, такырайып кетти" деп Эшимди азгырып, Таластын суусун кечирип көчүртөт. Бул шумдукту эмнеликтен болуп үч аял карандай какшап, көчтү суу кечиргенине эч ким шектенбейт. Сууну кечип келатканда боюнда бар жаш аялды, чукулдап бастырышып аттан ажыратып, түртүп жиберишип, "сууга ат мүдүрүлүп жыгылып агып кетти" дешип өздөрү кете берет. Ошо учурда боорукер бир жигит, аялдарга  көрүнбөй тез кабар берет. Аял чоң сууга далбас уруп жатып аралга чыгып, эки суунун ортосуна эсинен танып жата берет. Кабарды уккан Эшим угаары менен тез чаап, сууну жээктеп үн салып издей баштайт. Эч дыбыш жок. кайра суунун агымы менен аралга келсе, аял жаңы төрөп киндигин өзү кесип, баланы көйнөктүн этегине ороп, өзү жуунуп тазаланып жаткан кезде Эшим үстүнөн чыгып, баланы ороо өзү өңөрүп, аялды учкаштырып айылын алып келип азан чакырып, Кудайберген деп ат коёт. Баланын өңү эжигедей сапсары болот. Келип көргөн эл "бул эмне деген өң" дешет. Ошондо болуп өткөн окуяны Кадырга айтышат "үч туубас аялыңдын жосунсуз жоругу". Алар "бул жаш аял бала төрөп берсе бизди карабай, балауу аялына ооп бизди кетирет. Эми бизди карыганда ким карайт деп, өлтүрүүнүн камын ойлоп.....