Түгөлбай Сыдыкбековдун "Көк Асаба" романы тарыхый булактардагы маалыматтарга негизделип, элибиздин өткөн кылымдардын башталыш учурундагы (6-8 к.к) өз башынан кечирген кайгылуу окуяларын кызыктуу, ары чындыкка жакын, ынанымдуу сүрөттөгөн.

Китептен үзүндү.

.............

Эр салты - жолун тоскон жоонун башын алыш?!

Баш-Тегин менин жолумду тоссо, мен анын башын чабам!- дейт да Элтерес алп табгачка деп кайраган кылычын эми кыргызга сунду. Ал колун чогултуп, жоо камын көрүп жолго чыгып калганында ой-тоону кар басты. Кыш кычырады. Кардын калың түшкөнүнөн улам Элтерес кошууну чочулады. Бул терс белги. Көк теңири бизге эскертти. Тизгинди кайра иелик, баатыр? - деп Элтереске Салим акылман кеңеш айтты. Өзү да "Бул жаман белги" деп ичтен чочулап турган Элтерес акылмандын кеңешин кабыл тутуп бул жолку жортуулдан кайра бургусу келди. Бирок бир ой жолго баштанган кол, тек чабуулсуз кайра тартышы бул да жакшы жөрөлгө эмес, аны ойлоп күңгүрөнгөн Элтерести өз башынан чочулаган Керген көкүттү:

- Жортуул башталды. Башталган жортуулду чабуулсуз кайтарыш, жебесиз жаа тарткандык. Жебесиз жаа жаа тарткандык - алптын жылдызы өчкөндүк. Жылдызың өчпөсүн Элтерес алп. Кыргызга бараар жол уусун мен билемин. Жол уусун билиш- жоонун үшүн качырыш. Ууру жолду басып, Актермелди артың, жооңду шилиден басың, алп. Арстан таамай чапчыганда атан жанталышыптыр. Жанталашканда не. Ол өлөөр. Ошентип жоон кыргын табар. Аз журтума арка болуң. Ошондо аздын беги болуп, аркаңдан чаң чыгарып жүрсөм эдим! - деген Кергендин кеби эки анжы болуп турган Элтерести баштап келген.

Элтерес чабышта арабөк кайтам дебеди. Жоо элди тыйпыл чаап олжого батам. Күчүмдү арттырамын. Кыйраган колдун калганы тиземе бүгөт. Тизе бүккөнү жоокери. тизе бүкпөгөнү чабылар. Уулу - кул, кызы - күң Адылтайдын..............